Het wordt een rustige nacht op ons toplocatie. ‘S Morgens is het heftig aan het regenen en genieten we van ons ontbijt en lekker lui een boek lezen. Rond de middag trekken we onze stapschoenen en wandelen we richting Emmadorp aan het Verdronken Land van Saefethinge dat ongeveer 7 km wandelen is. (Leo met de fiets met zijn walk assist😉). Na anderhalf uurtje stappen komen we aan Café Het Vedronken Land aan waar we genieten van een Brusselse wafel en een koffie.
“ Het café klein maar erg gezellig, een klein opkamertje en de kleinste Grote Zaal die je tegen kunt komen. Lekker iets eten of drinken, in de rust van de polder, met volop nostalgie en gezelligheid om je heen met de sfeermuziek van radio Minerva”
Na onze rustpauze wandelen we even naar het bezoekerscentrum waar we 2 wandelwegen van 1 en 2 km ontdekken door het land maar waar er wel rubberen botten vereist zijn en dat je enkel tussen zonsopgang en zonsondergang kan betreden maar zonder hond ! Ook even best de getijde nakijken!
We wandelen even verder om een foto te nemen en een virtuele cache te loggen. Op de terug pikken we nog enkele caches op. Het begint ondertussen terug te regenen en Leo gaat de mops met de fiets halen en pikt mij op. Toch heel voldaan van ons kort weekendje !
Het verdronken land van Saeftinghe is met zijn 36 km² het grootste brakwaterschor van Europa.Saeftinghe is een prachtig natuurgebied, dat leeft op het ritme van het getij. Het water van de Westerschelde stroomt bij elke vloed het gebied binnen, en bij eb zakt het water weer. Dankzij de geulen stroomt het gebied dan ook twee keer per dag vol en leeg, met een hoogte verschil tot wel 4.8 meter. Het water in het gebied is brak, omdat het zoete water in de Westerschelde wordt gemengd met het zoute water van de Noordzee.
In de slikken en de schorren is het een ideale leefomgeving voor de vele vogels die er nesten. Tienduizenden vogels komen hier voedsel zoeken, broeden, rusten en overwinteren.
☁☂ 17°
🚶12 km
💼 4
1 opmerking:
Ziet er leuk uit
Een reactie posten